آنیتا در زبان‌های اروپایی ریشه در واژهٔ آنا(آنـّا) یا حنا/هنا دارد. آنا هم از واژهٔ عبری خـَنـَّه گرفته شده‌است و این خنّه معنای بخشش و مرحمت دارد و نام مادر مریم باکره بوده‌است. ریخت‌های دیگر این واژه در زبان‌های اروپایی آن و آنه است.
این از آن و آنا و آنیتا که ریشه‌اش را دانستیم که عبری‌است. ولی آناهیتا؛ این واژه در پارسی باستان اناهیته بوده‌است و معنای دور از آلودگی و بی‌آلایش را می‌رساند. در پهلوی به ریخت اناهید در آمده‌است و به ارمنی هم راه یافته و آناهیت شده‌است. از دیگر سو به یونانی هم رفته و آنائیتیس گردیده‌است.
با بهره از http://www.behindthename.com
سنگتراشه‌ای از آناهیتا در سوی چپ، در میانه خسرو پرویز و سوی راست اورمزد، طاق بستان
